Nauka z systemem kart indeksowych
W następnym tygodniu znów nadszedł ten czas: są „liście trucizny”. Wciąż „chwiejni kandydaci” mają możliwość pracy nad certyfikatami transferu.
Wskazówka dotycząca tego systemu uczenia się otrzymałem cztery lata temu podczas wieczoru tematycznego. Na początku nie byłem pewien, czy moja córka byłaby tym zainteresowana. Tym bardziej zdumiałem się jej absolutnie pozytywnym nastawieniem. Była bardzo szczęśliwa, kiedy kupiłem jej pudełko z kartami indeksowymi, z wieloma różnymi kolorowymi kartami indeksowymi, w formacie Din A 6.
I tak to działa
Przedmioty do nauczenia są przypisane do kolorów kart indeksowych: np. Ulubiony temat = ulubiony kolor, organiczny = zielona karta, główne tematy = biała karta.
Na pierwszych kilku kartach dziecko zapisuje formuły, słownictwo, dane historyczne, kraje / miasta i wszystko, czego powinien się nauczyć.
Karty separacji rejestrów (A, B, C ...) są odwracane wraz z zapisem i ponownie etykietowane: w odstępach czasowych. Po tych odstępach dziecko wyjmuje karty do nauki, a następnie odkłada je za kartę następnej przerwy.
Na przykład: Twoje dziecko zapisuje kilka słów i uczy się ich. Karta indeksowa przesuwa się raz do „1 tygodnia”. Oznacza to, że po tygodniu znów pojawia się ta karta z turą uczenia się i wraca dalej do „1 tygodnia”. Ponownie, ta karta jest uczona po tygodniu i jest podłączana po „1 miesiącu”, jest uczona i przestawiana na „1 miesiąc”. Po tym kolejnym miesiącu karta jest ponownie uczona, a następnie, po zakończeniu, umieszczana jest w archiwum.
Minęło dziesięć tygodni i 5 X nauki, aż karta indeksowa będzie gotowa do archiwum. Teraz słownictwo jest przechowywane w pamięci krótko- i długoterminowej dziecka i z biegiem czasu ma bogate „gromadzenie danych”. Podręczniki muszą zostać zwrócone, a dzieci nie mają ochoty wybierać informacji z poprzednich wydań. Ale dzięki kartom indeksowym wie, gdzie coś znajduje.
Możesz także wybrać różne przedziały czasowe z dziećmi, ale minie 10–12 tygodni, zanim karta wyląduje w archiwum. Zaleca się również, aby dziecko zapisało czas nauki w kalendarzu.
Dostarczyłem mojej córce „sprzęt” i wyjaśniłem obsługę. Odtąd wszystko robiła z własnej inicjatywy. Zaczynała w szkole podstawowej, teraz uczęszcza do gimnazjum i kontynuuje pracę z kartami indeksu. Syn przyjaciela, odnosi się to również z powodzeniem, a przyjaciel mojej córki chciał nawet z indeksu kart urodzinowych.
Myślę, że dzieciom podoba się odpowiedzialność za siebie i zaufanie do nas, ich niezależności.
Życzę waszym dzieciom i wam udanej drugiej połowy roku szkolnego.
